• Verdedigen is een kunst

    Zaterdag 10 februari was het dan weer zover, de 1e wedstrijd van 2018 kon gespeeld worden.
    Tegenstander deze dag was Semper Altius VE4, een tegenstander die 3 plaatsen hoger op de ranglijst stond. Mijn verwachtingen waren dan ook hooggespannen, we begonnen die week met een selectie van 17 man. Op vrijdagavond haakten dan nog 2 zieke, niet fitte spelers af, bleven er toch nog mooi 15 man over. 4 wissels, een ongekende weelde en het team leek op papier ook nog eens 1 van de sterkte selecties van het afgelopen seizoen. Wat kon er dan nog misgaan dacht ik.

    Voorafgaand aan de wedstrijd was er een minuut stilte in verband met het overlijden van een veteraan die als niet spelend lid actief was bij de club en ook nog eens een zoon in het 4e had rondlopen. Na een gezamenlijke moment van stilte met de familie, mochten de kleinkinderen de aftrap verrichten, een mooi eerbetoon.

    Hierna begon dan de wedstrijd en binnen 15 minuten stonden wij op een riante voorspong van 2-0. Het eerste doelpunt werd gemaakt door onze nieuwste aanwinst Antonio. Opnieuw via onze scout in Zuid-Amerika, lid geworden van onze club. Antonio is een aanwinst voor het team. In deze wedstrijd wist hij vanaf links middels een mooi schot de bal in de verste hoek te draaien. Het 2e doelpunt ontstond vanuit een corner, via een kluts kwam de bal voor Peter Jan en hij wist met links de bal vanaf 5 meter rustig in te tikken. Wat een heerlijk begin van de wedstrijd, maar deze duurde nog zolang.
    Met de rust stonden we helaas dan ook al met 3-2 achter.

    Met de geblesseerde Wim werden er 3 wissels aangewezen en kwamen er 4 frisse krachten in het veld. Dit leverde een paar omzettingen op, maar we hadden er nog steeds vertrouwen in.
    Over de 2e helft zal ik niet teveel zeggen, alleen dat we Antonio al snel verloren met een hamstring blessure, waardoor Hans weer terug kon keren in het veld. Hierna was het niet meer mogelijk om te wisselen en moest een enkele speler de pijn verbijten en de wedstrijd volmaken.
    Semper kon eenvoudig weglopen naar uiteindelijk een grote uitslag. Helaas een grote teleurstelling deze middag, maar na afloop kon er ook weer gelachen worden onder het genot van een biertje, geregeld door onze cateraar Arthur.

    Misschien moeten we het eens proberen met een andere tactiek, want ik las er nog een mooi citaat over van onze beste nummer 14 ooit:

    4 achter en 4 op het middenveld kan nooit functioneren. Je driehoeken vallen weg. Je moet altijd driehoeken hebben, want alleen dan heb je constant 2 aanspeelmogelijkheden.



rfwbs-sliderfwbs-slide